کشیدن کبریت بر آخرین کارت جمهوری اسلامی: چند نکته در رابطه نان

کشیدن کبریت بر آخرین کارت جمهوری اسلامی: چند نکته در رابطه نان

حسن جعفریانی(عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین و عضو هیات علمی دانشگاه بجنورد)

• ن و القلم و مایسطرون…
• در بین سیاسیون طیف های مختلف حتی در بین اصولگرایان نیز این عقیده پذیرفته شده است که دولت آقای رئییسی آخرین شانس و کارت جمهوری اسلامی است. اگرآقای رئیسی موفق نشود رفاه و ثبات به ارمغان بیاورید جمهوری اسلامی آخرین سنگرهای حمایت اجتماعی خود را از دست خواهد داد. دیگر حتی روحانیون، مداحان، بیسیجیان و … نیز اعتماد خود را از دست می دهند و دنیای پس از آن پر از ابهام و خطر است.
• همانگونه که ابرها به فرمان آرزوهای ما باران نمی بارد، اقتصاد نیز به فرمان آرزو و شعار کسی عمل نمی کند و صرفا از قوانین طبیعی و بدیهی خود در علم دستور می پذیرد. کمتر عالمی در اقتصاد پیدا می شود که معتقد نباشد مسئله اقتصاد ایران، اقتصاد سیاسی است. مسئله ما مسئله کینز، فریدمن و …. نیست.
• همگان موافق هستند که بالاخره روزی باید بیماری تاریخی اعتیاد به یارانه را درمان کنیم. این بیماری با گران شدن نرخ ارز و افزایش فاصله بین نرخ ترجیحی ۴۲۰۰ (که در بحبوحه فشار حداکثری و برای جلوگیری از فروپاشی اقتصادی ایجاد شد) و نرخ های بالای ۲۵هزارتومنی امروز تشدید شده است.
• وضعیت امروز اقتصاد ایران شباهت به بیماری داردکه از سال ۹۷ به صورت ممتد تا امروز بدلیل تورم ۴۰درصدی در حال از دست دادن خون بوده و رمقی برای حرکت ندارد. این بیمار ضعیف در عین حال در چنگال یک گرگ به نام آمریکا گرفتار است که دندان نیش تحریم را بر گلوی بیمار فرو کرده است. در کنار این موارد این بیمار از یک اعتیاد تاریخی به موادی به نام یارانه پنهان و مشهود رنج می برد.
• تصمیم به اصلاح یارانه آرد توسط آقای رئیسی را می توان اینگونه تفسیر کرد که ایشان برای این پیکر نیمه جان تصمیم گرفته است قبل از رهانیدن از دهان گرگ و قبل از تقویت و احیا خون از دست رفته، اعتیاد ایشان را با یک جراحی درمان کند.
• همین چندماه قبل وعده دادند و بارها اعلام کرده اند به مذاکره دل نبسته اند و اخبار وین نیز در هاله ای از ابهام قرار دارد همچنین بارها اعلام کرده اند ۸۰درصد مشکلات کشور ناشی از سوء تدبیر داخلی است و تحریم ها بی اثر است. نتیجه طبیعی این گزاره ها یعنی برای آن معتاد دیگر موادی وجود ندارد و باید تن به جراحی داد.
• در نتیجه آزاد سازی قیمت، به قول رئیس سابق بانک مرکزی چیزی نزدیک به ۳۲۰ هزار میلیارد تومن اعتبار نصیب دولت می شود. اگر آقای رئیسی آنگونه که ادعا می کند به دنبال عدالت است و میخواهد این رقم را به همه ۸۵ میلیون نفر پرداخت کند باید به هر فرد ۳۱۳ هزار تومان در هر ماه پرداخت کند. با افزایش نرخ ارز این رقم یارانه نیز باید افزایش یابد. لکن اگر پرداخت نکرد یعنی موضوع چیز دیگری است.
• وقتی اعلام می کنند که یارانه را صرفا برای دو ماه پرداخت می کنند و الباقی را کالابرگ الکترونیکی می دهند. وقتی رئیس جمهور چیزی و وزیر چیزی دیگر و معاون اقتصادی نیز چیزی دیگر می گویند، به این معنا است که موضوع طعم شیرین عدالت نیست. چون روز روشن است که هدف جبران کسری بودجه هست.
• وقتی دست به قوت لایموت مردم برده می شود نشان دهنده این است که همه ادعاهایی که طی این ده ماهه داشته اند مبنی بر اینکه: ما تحریم ها را دور زده و بدون مشکل فروش نفت را به سطح قبل از تحریم ها رسانده ایم، و همه ارز حاصل از آن را نیز برگردانده ایم و ….. نادرست از آب درآمده است. زیرا با قیمت امروز نفت و با حجم فروش قبل از تحریم، هیچ عقل سلیمی زیر بار اصلاح قیمت ها آن هم افزایش قیمت استراتژیک ترین کالای خانوار بویژه قشر کم برخوردار نمی رود.
• حقیقت تلخ دیگر این است که عموم مردم به این پزشکی که می خواهد جراحی کند اعتماد لازم را ندارند و اساسا او را پزشک متخصص برای چنین جراحی ای نمی دانند (حداقل ۵۲ درصد مردم در انتخابات شرکت نکرده اند و از آنها که شرکت کرده اند تعداد قابل توجهی به ایشان رای نداده اند، ریزش طرفداران ایشان در نتیجه گرانی های اخیر را نیز باید اضافه کرد).
• جمع بندی: مرور اتفاقات چند وقت اخیر در حاکمیت یکدست از اتفاقات ورزشگاه مشهد گرفته تا قیمت گوشت و خودرو، سیسمونی گیت و آخرینش داستان نان نشان می دهد دولت محکوم به موفقیت آقای رئیسی، باید خیلی محتاطانه عمل کند و مراقبت کند که روزهای پس از شکست دولت رئیسی بسیار تاریک و خطرناک برای اصل نظام خواهد بود و نیز شخص آقای رئیسی باید دقت کند در بدنه جمهوری اسلامی دوستان جاهل کم نیستند. آنها می توانند آخرین کارت را نیز براحتی بسوزانند زیرا نان دست کمی از بنزین ندارد.

جناب آقای رئیسی فراموش نکنید آنانکه فرق حضرت امیر علیه اسلام را شکافتند و قبل از آن اجازه نداند عدالت علوی بادوام جاری شود، دشمنان آن حضرت نبودند بلکه دوستان جاهل بودند. مراقب دوستانتان باشید.

انتهای پیام/