اقدامات درست مهمتر از تبیین!

اقدامات درست مهمتر از تبیین!

رسانه آزاد ضامن تبیین!

بشیر معتمدی

باسمه تعالی

صحبتهای اخیر رهبری با مردم قم حائز نکات متعددی است که از حوصله گفتن خارج است و تکرار مکرراتی است که ظاهرا گوشی برای شنیدن آنها وجود ندارد.

اینکه ایشان هنوز اعتراض را به رسمیت نمی‌شناسد و همه را اغتشاشگر می‌خواند و اینکه همه چیز را منتسب به خارج می‌داند و اینکه اساساً علت را نقاط ضعف نمی‌داند، هر کدام مثنوی هفتاد من است و بارها و بارها گفته شده، اما همه حکایت از آن دارد که ظاهراً اخبار را دیر به دیر به ایشان می‌رسانند، چراکه الان که فصل اعدامها فرارسیده، تازه به یاد باتومهایی افتادند که در این سه ماه نصیب مردم شده و البته یادشان رفته که چه خونهای نابحقی نیز به زمین ریخته است.

آنچه سبب این یادداشت شده، تنها تذکر دو نکته است که مطمئناً آن هم شنونده ای ندارد، اما برای ثبت در تاریخ است که نگویند تذکر داده نشده است. نکته اول اینکه فرمودند «وسوسه‌ای را که روی آن جوان یا نوجوان اثر میگذارد، چه می‌تواند برطرف کند؟ باتوم که نمیتواند برطرف کند،؛ آن وسوسه را تبیین میتواند برطرف کند».

اولاً جای خوشحالی است که ایشان بعد از سه ماه این نکته را دریافتند. ثانیاً باید پرسید آیا اکنون که این جوانان و مردم کوچه و بازاری که در این سه ماه نه تنها باتوم، بلکه تیرهای ساچمه‌ای و … خورده‌اند، را می‌توان تبیین کرد؟ آیا دیگر این مردم به حرف شما و دیگر تبیین کنندگان گوش خواهند داد؟ مطمئناً پاسخ منفی است، اما حاکمیت در سه ماه گذشته متوجه این نکته نشد و هرچه خیرخواهان و دلسوزان گفتند، به هیچ انگاشت و تنها راهکار را در «سرکوب» دید.

انصافاً باید پرسید که مجموعه‌های امنیتی حاکمیت در این مدت به جز سرکوب و زندان و برخورد چه هنر دیگری از خود نشان دادند؟ در واقع چیزی برای «دفاع» باقی نمانده که بخواهد تبیین شود. اگر حاکمیت می‌خواهد که نگاه مردم تغییر کند و به قول ایشان تحت وسوسه ها قرار نگیرند، مهمتر از تبیین، «اقدامات درست، عاجل، عاقلانه و عادلانه» جهت جبران اشتباهات و جنایاتی است که در این مدت صورت گرفته و گام اول آن پذیرش اشتباه و عذرخواهی از مردم است.

نکته دوم این است که چنانچه حاکمیت دغدغه تبیین را دارد، باید متوجه این نکته باشد که تبیین با رسانه‌های آزاد و از جمله اینترنت آزاد امکان پذیر است و نه با محدود کردن رسانه و بستن فضای مجازی. اگر حاکمیت می‌خواهد وسوسه‌ها اثرگذار نباشد، باید «شفافیت» ایجاد کند و شفافیت با رسانه‌های آزاد میسر است. امری که در همه دنیا تجربه شده، اما فشارها و تضییقات روزافزون برای رسانه ها در کشور ما نشان از آن دارد که در همچنان بر همان پاشنه محدودیت و سرکوب می چرخد.

من آنچه شرط بلاغست با تو می‌گویم                        تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال

انتهای پیام/