پیمانکاران سیاسی و کهنه مدیران

پیمانکاران سیاسی و کهنه مدیران
مراد کاویانی راد (دانشیار جغرافیای سیاسی دانشگاه خوارزمی و عضو شورای مرکزی انجمن مدرسین دانشگاهها)
تا دیروز نگران نتیجه انتخابات بودیم و امروز نگران کابینهای هستیم که قرار است به شعارها و وعدههای انتخاباتی رئیس جمهور جامه عمل بپوشاند. وزرا و روسای سازمانهایی که قرار است با سیاستگذاری و اجرای برنامهها، کشور را از بن بست موجود برهانند و در مسیر توسعه و عدالت قرار دهند. در این مسیر، قطعا پیشینه و پرونده یکایک اعضای کابینه و تیم همراه تعیین کننده خواهد بود.
وزیر و رئیس سازمان کسانی باید باشند که به شعارها و وعدههای انتخاباتی رئیس جمهور باور داشته باشند و در به سرانجام رساندن آنها برنامه، تخصص و تعهد داشته باشند و گذشته آنها نیز گویای چنین ویژگیهایی باشد. اگر درست انتخاب شوند قطعا میشود به آینده امیدوار بود وگرنه در دیگر حتی بر پاشته سابق نخواهد چرخید!. در این باره ذکر چند خاطره را خالی از لطف و تامل نمیدانم.
روز چهارشنبه قبل از دور دوم انتخابات ریاست جمهوری اخیر با یکی از معاونان چند سال پیش یکی از وزارت خانه ها هم سفر شدم در بین راه گفت دیشب یکی از وزرای دولت سیزدهم با من تماس گرفت و گفت آقای دکتر «درست است من وزیر دولت سیزدهم هستم ولی باور بفرمایید دلم با شماست و به آقای پزشکیان رای خواهم داد. گفتم چرا این را به من میگویی گفت خواستم بدانید در خدمت شما هم هستم». ماندهام جناب وزیر ارزشی اصولگرا را چه بنامم؟
ای کاش میدانستم به کدام ارزش و اصول پایند است؟ یکی از فرهیختگان دانشگاهی که چهره شناخته شدهای هم به شمار میرود خاطرهای نقل میکرد که سالها پیش در انتخابات پنجمین دوره مجلس شورای اسلامی، نامزد انتخابات شدم.
روزی فردی مراجعه کرد و با اصرار مرا برای تبلیغات انتخاباتی به روستای محل سکونتشان دعوت کرد. در آن زمان هنوز تلفن ثابت هم در روستاها عمومیت نیافته بود، چه برسد به تلفن همراه، لذا مشخصات فرد مراجعه کننده و نام روستا را در دفترچهای یادداشت کردم و با پرداخت مبلغی قرار شد، ایشان فعلا برای اینجانب فعالیت تبلیغاتی کنند، تا در موعد مقرر محضرشان شرفیاب شوم و با اهالی روستای مورد نظر نشست و گپ و گفتی داشته باشم.
در یکی از روزهای تبلیغات به آن روستا رفتم و پیگیر نشانی دعوت کننده شدم، وقتی به منزل ایشان رسیدم، در بالای مغازه اش، پارچه نوشته ای نصب شده بود که معلوم بود، مغازه را به ستاد انتخاباتی حسن (یکی از رقبای انتخاباتی اینجانب) تبدیل کرده است. از همسرش پرسیدم شوهرتان کجاست؟ گفت با حسین آقا (یکی دیگر از رقبای انتخاباتی) برای تبلیغات به روستاهای اطراف رفته است !.
در سالهای اخیر این مسئله به انتخابات ریاست جمهوری نیز تسری یافته و کسانی که مایلم آنها را پیمانکاران سیاسی بنامم بهصورت باندی عمل می کنند و در هر ستادی زنبیل می گذارند، تا در صورت پیروزی سهم خود را بخواهند و بستانند.
جالب اینجاست که از فردای پیروزی این باندهای قدرت، خودشان و اعوان و انصارشان را در حلقه اولیه نامزد پیروز نفوذ میدهند تا در تقسیم غنایم و با عبارت امروزین از نظام پاداشها، سهم خود را بستانند. برخی نیز به یمن ثروتی که از رانتخواری اندوخته اند، به ستاد همه نامزدهای مطرح کمک مالی میکنند تا در فردای پیروزی هر یک از آنها، افراد خود را به درون دولت و بنگاههای اقتصادی بسُرانند و بگمارند.
برای نمونه فردی که در دولت یازدهم در کابینه حضور داشت، به یمن همین پرداختها در دولت سیزدهم نیز بدون داشتن دانش مرتبط در راس یکی از سازمانهای تخصصی قرار گرفت و در دولت چهاردهم نیز در جایگاه تعیین کننده انتخاب وزیر برای یک وزارخانه اقتصادی انجام وظیفه می کند و جامه به تن پاره می کند.
در کنار پیمانکاران سیاسی از کهنه مدیران نیز نباید به سادگی گذشت، کسانی که طی ۴۵ سال اخیر همیشه در مسندهای مختلف مسئولیت داشتهاند و هم اکنون نیز به یمن کارنامک (رزومه) پُر و پیمان خویش در پیرانه سری در صف نخست ادای تکلیف و وظیفه ایستادهاند. به قول یکی از دوستان نکته سنج «اینان بهسان انرژی میمانند که از بین نمیروند؛ بلکه از پستی به سمتی دیگر تغییر جایگاه میدهند».
اگرچه به دلیل ملاحظات حقوقی نمیتوان از این جماعت پیمانکار و کهنه مدیر نامی به میان آورد اما نیم نگاهی به شماری از اعضای ستاد انتخاباتی و شورای راهبردی آقای پزشکیان نشان میدهد چه کسانی طی این سالها همیشه در سمتهای مختلف حضور داشته اند.
لذا به عنوان عضو کوچکی از هزاران که در ستاد انتخاباتی دکتر پزشکیان فعالیت کرده و به موفقیت کابینه ایشان دل بستهام، هشدار میدهم و یادآور میشوم در انتخاب کابینه، با توجه به پیشینه و پرونده اعضای شورای راهبردی، شماری از آنها را مرخص و از کسانی که به دو از خودنمایی و هیاهوی معمول از جنابعالی حمایت کرده اند و از اساتید و چهره های شناخته شده نیز به شمار می روند، حتما مشورت تخصصی بگیرید و از کسانی که برای وزارتخانه و سازمان مربوطه دانش تخصصی دارند و در دولت های پیشین مسئولیتی نداشته و از مقبولیت اجتماعی بالایی نیز برخورداند، استفاده کنید.
امید آنکه، این بار به گفته خودتان صدای بی صدایان شنیده شود، و امید مردم چند باره به یاس نینجامد.
انتهای پیام/