پایان بازی یا آغاز بازی؟
محسن صنیعی (مدرس دانشگاه و عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها)
مستند «پایان بازی» را که چند شب پیش از شبکه سه صدا و سیما، پخش شده بود، البته نه از تلویزیون بلکه از آپارات دیدم. در خصوص این مستند باید گفت:
۱- به نظر می‌آید که گردانندگان و البته پشتیبانان سیاسی صدا و سیما فکر می‌کنند که در هر مذاکره سیاسی، کشورهای مقابل، باید فهرست هیات خود را از سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی ایران بگذرانند و در صورت تایید همه افراد، ایران وارد مذاکره بشود یا نشود. مجموعه گردانندگان صدا و سیما، فکر می‌کنند که وزرای خارجه سایر کشورها مثل هیات‌های نمایندگی ایران، نباید به پژوهش‌های پژوهشکده‌ها و اندیشکده‌های مستقل مراجعه کنند.
۲- اگر از آن چه در این گزارش در مورد رابرت مالی، جرج سوروس، راکفلر و… و اندیشکده گروه بحران بگذریم، این مستند، اوج دشمنی مجموعه گردانندگان و پشتیبانان صدا و سیما با مجموعه دولت دوازدهم و نیز اوج ناراحتی از مذاکرات قبلی برجام و تعلیق تحریم‌های قبلی و نیز مذاکرات فعلی وین و احتمالا تعلیق تحریم‌ها و یا تسهیل در تحریم‌های قبلی را نشان می‌دهد.
۳- آیا گردانندگان صدا و سیما، از تداوم تحریم‌ها و نتایج اقتصادی و اجتماعی آن که زندگی را بر مردم تباه کرده است، رضایت دارند؟ آیا می‌دانند که در سایه همان تحریم‌ها، کشور در مبارزه با کرونا، در مقایسه با همه کشورهای دنیا، ضعیف‌ترین آمار را از خود نشان داده و هنوز آمار واکسیناسیون در ایران به یک درصد نرسیده است؟
و روزانه چند صد نفر، حیات خود را از دست می‌دهند و صدها خانواده بی‌سرپرست می‌شوند و ده‌ها هزار نفر با این ویروس، دست به گریبان می‌شوند؟ آیا می‌دانند که براثر آن تحریم‌ها، هیچ سرمایه‌گذار اقتصادی نمی‌تواند ریسک سرمایه‌گذاری اقتصادی در اقتصاد ایران را بپذیرد؟ آیا می‌دانند که در سایه تحریم‌ها و مثلا برای دور زدن تحریم‌ها، به قول عباس آخوندی حتما هزینه‌های صادرات و واردات بیست تا سی درصد افزایش می‌یابد و سالانه حدود بیست تا سی میلیارد دلار هزینه‌های اضافی بر تجارت ما افزوده می‌شود و در طول ۱۶سال گذشته که تحریم‌ها بر اقتصاد ما حاکم بوده، ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد دلار بر هزینه‌های تجارت ما افزوده شده است؟ این افزایش هزینه‌ها فقط در جیب کسانی خواهد رفت که در شبکه دور زدن تحریم‌ها هستند و از طرف دیگر، این هزینه‌ها به زندگی مصرف کننده ایرانی تحمیل می‌شود.
۴- این برنامه، در ادامه همه برنامه‌های تبلیغاتی هشت سال گذشته خصوصا ساختن سریال‌های گاندو است که دولت منتخب را دولت ناکارآمد و خائن به منافع ملی نشان دهد. آیا گردانندگان صدا و سیما نمی‌دانند که در انتخابات پیش رو، رای دهنده ایرانی به فکر برنامه‌هایی است که زندگی و رفاه آینده‌اش را تضمین کند نه آن که هر روز شاهد تنش و بحران در جامعه ایران باشد؟ این نوع برنامه‌ها، نشان می‌دهد که دولت‌های توسعه‌محور و دولت‌هایی که رفاه اقتصادی را به عنوان اولویت اول خود قرار می‌دهند، نمی‌توانند در ساختار موجود، قدمی پیش ببرند. نتیجه این تبلیغات در فضای انتخابات پیش رو، ادامه این نگاه است که دولت منتخب به چه کار می‌آید یا اصولا انتخاب به چه کار می‌آید؟ از این رو، کاملا مشخص است که این برنامه‌ها باعث تقویت فضای سرد حاکم بر انتخابات پیش رو خواهد بود. با این سردی، اگر یک نیروی بسیار بزرگ محرک و تهییج‌آفرین برای شرکت مردم در انتخابات به‌وجود نیاید که مردم فکر کنند انتخابات به صورت آزاد، رقابتی و سالم برگزار می‌شود و کاندیداهای ریاست جمهوری، پس از کسب رای از مردم، می‌توانند با قدرت، برنامه‌های خود را اجرایی کنند، شاید میزان مشارکت از انتخابات مجلس یازدهم در اسفند ۹۸ کمتر هم باشد، خصوصا در این شرایط بسیار بحرانی کرونایی.
۵- این برنامه، تقویت کننده ادعاهای تحلیل‌گرانی است که مدعی حاکمیت دوگانه در ساختار نظام جمهوری اسلامی هستند.
تحلیل‌هایی که بر طبق آنها نظام و دولت منتخب از هم مجزا و در سمت و سوی مخالف یکدیگر قرار دارند. در این میان این گروه از مخالفان دولت ظاهرا به جهت تخریب دولت بر طبل این ادعاها می‌کوبند، اما در عمل نظام را در برابر آرای مردم به تصویر می‌کشند.
۶-ای کاش، گردانندگان صدا و سیما، سری به آرشیو اخبار خود بزنند و ببینند که محمدجواد لاریجانی تئوریسین سیاست خارجی اصول‌گرایان در سال ۹۱ مطرح کردند «اگر مصالح نظام ایجاب کند با شیطان در قعر جهنم نیز مذاکره می‌کنیم. مذاکره با آمریکا تابو نیست، بلکه باید تابع منافع ملی باشد.»
ای کاش گردانندگان صدا و سیما، منافع ملی را سرلوحه برنامه خود قرار دهند. در این روزهایی که مجموعه نظام در مذاکره با شرق و غرب عالم، نیاز به مشروعیت سیاسی دارد، پس باید همه مقدمات برگزاری یک انتخابات با مشارکت حداکثری و احترام به انتخاب واقعی مردم را فراهم آورد.
به نقل از: همدلی
