نقد ازما، شنیدن از شما/ برای شنیدن صدای منتقدان، بهترین راه، آزاد بودن فضای رسانه‌ای و مطبوعات و فضای مجازی است/

نقد ازما، شنیدن از شما
محسن صنیعی (مدرس دانشگاه و عضو انجمن مدرسین دانشگاه‌ها)

به نقل از: روزنامه همدلی

در اخبار آمده است که از دفتر آقای رئیسی، رئیس جمهور منتخب دولت سیزدهم، با دبیران بعضی احزاب و افراد و برخی از دگراندیشان برای بیان نظرات تماس گرفته‌اند. اقدامی نکو که اگر به تمام و کمال به انجام رسد و نتایج به کار گرفته شود، شایسته تقدیر است.

در این خصوص چند نکته باید گفت:

۱- استفاده از نظرات منتقدان و همه جریانات سیاسی کار پسندیده‌ای است که نباید فقط کار ابتدای راه باشد. شنیدن صدای منتقدان، باید کار همه مدیران در طول تمام دوران مسئولیت باشد.

۲- برای شنیدن صدای منتقدان، بهترین راه، آزاد بودن فضای رسانه‌ای و مطبوعات و فضای مجازی است. نگذارید کسانی این فضا را مسدود یا محدود کنند. شنیدن صدای مردم را فقط به کانال‌‌های خاص اختصاص ندهید.

۳- صدای نقد منتقدان را صدای دشمنی و تضعیف تلقی نکنید. بدانید آنانی که شما را نقد‌‌ می‌کنند شهروند همین مملکت ایران هستند.

درد و آلام همه مردم ایران را درک‌‌ می‌کنند و اگر نقد‌‌ می‌کنند برای کاهش مرارت‌‌های مردم است. آن‌‌ها هم نشسته در همین کشتی هستند. به قول استاد مصطفی ملکیان، وظیفه روشنفکران دینی تقریر حقیقت و تقلیل مرارت است.

۴- شنیدن صدای منتقدان و اصلاح امور، به نفع شما و دولت شماست. اگر نقدها را شنیدید، راهکارها را بهبود بخشیدید و نارضایتی‌‌ها را کم کردید، مردم بهبود امور را به حساب منتقدان نمی‌گذارند، بلکه این مجریان هستند که آن را به حساب بیلان خود‌‌ می‌نویسند. اگر امور مردم اصلاح شود، مرارت مردم تقلیل یابد، چه فرقی‌‌ می‌کند که به حساب چه کسی نوشته شود.

۵- در شنیدن صدای منتقدان، این نکته را اصل قرار دهید که منتقدان می‌دانند که بیان نقد‌‌ می‌تواند برای آن‌‌ها هزینه داشته باشد، پس با قبول هزینه، نقد‌‌ می‌کنند. بیان نقد منتقدان از روی دلسوزی است.

به قول شریعتی، «من نمی‌گویم از آن جهت که سخنرانم، من‌‌ می‌گویم از آن جهت که نمی‌توانم آرام بنشینم». ولی آنان که شما را مداحی‌‌ می‌کنند احتمالا به طمع سود، جاه یا مقامی است، یا شاید هم از روی یک اعتقاد است.‌ همیشه نقد به اخلاص نزدیک‌تر است.

۶- هیچ گاه بدنه کارشناسی دولت را کامل ندانید، در درون جامعه بسیاری از کارشناسان در حوزه اقتصاد، فرهنگ، اجتماع، صنعت و سیاست خارجه، در مطبوعات، رسانه‌‌ها و دانشگاه‌‌ها، نظرات کارشناسی خود را مخلصانه در خدمت مدیران برای تصمیم‌گیری قرار‌‌ می‌دهند. از این نظرات، به تمام و کمال استفاده کنید.

۷- هیچ‌گاه دولت خود و سیاست‌‌های دولت خود را مقدس نشمارید و آن را مساوی نظام نشمرید که نقد این سیاست‌‌ها مساوی شود با تضعیف نظام و مردم از ترس اتهام تضعیف نظام بترسند شما و دولت شما و سیاست‌‌های شما را نقد کنند. دیگران هم نباید تصور کنند که هر نقدی، تضعیف نظام است. اصولا نقد و دیدن نقایص، مرحله اول اصلاح است و نتیجه‌ای جز تقویت امور و تقویت نظام ندارد.

۸- بدانید که جایگاه ریاست جمهوری و قوه مجریه، جایگاه نقد است. هر تصمیم دولت بر زندگی مردم و درآمد خرد مردم تاثیرگذار است، پس بنابراین مردم، کارشناسان و اصحاب رسانه، این تصمیم‌‌ها را در مطبوعات و رسانه‌‌ها و فضای مجازی نقد‌‌ می‌کنند. رئیس جمهور، مجبور است در هفته چندین سخنرانی داشته باشد، این سخنرانی‌‌ها نقد‌‌ می‌شود. مردم حتی بر انتخاب کلمات در سخنرانی‌‌ها، حساس هستند. خود را برای نقد آماده کنید و تحمل خود را در مقابل نقدها از دست ندهید. نکند این عدم تحمل سبب شود که نسبت به نقد، تندی به خرج دهید، زبان‌‌های نقد را ببندید و فضای نقد را به طور کلی مسدود سازید.

۹- این نکته را سرلوحه برنامه رسانه‌ای دولت خود قرار دهید که امروز فضای رسانه‌‌های جهان نسبت به بیست سال پیش تغییر کرده است، هر کس وعده مسدود کردن فضای مجازی را‌‌ می‌دهد و فکر‌‌ می‌کند که‌‌ می‌تواند افکار عمومی جامعه را مهندسی کند، فکر عبثی در سر گذرانده است. امروز تنها چاره کار، پذیرفتن صدای مردم، اخذ تصمیمات کارشناسی و اقناع افکار عمومی است.

۱۰- یک نصیحت در بدو تشکیل دولت سیزدهم، نفرات صاحب‌نظر، مدیر و وجیه‌المله را به عنوان اعضای کابینه خود انتخاب کنید. به عنوان وزیر امور خارجه، کسی که وجهه بین‌المللی قابل قبول داشته باشد، در وزارت علوم، کسی که مورد قبول جامعه دانشگاهیان باشد، در وزارت آموزش و پرورش، کسی که وجهه مقبول نزد فرهنگیان باشد، وزارت فرهنگ و ارشاد، کسی که وجهه قابل قبول نزد هنرمندان و اصحاب رسانه و قلم و وزیر اقتصاد، کسی را که به عنوان شخصیت برجسته اقتصادی و مورد قبول کارشناسان اقتصادی باشد انتخاب کنید و ایضا در دیگر وزارتخانه‌‌ها.

انتهای پیام