نوروز یا جشن اعتدال!
نوروز یا جشن اعتدال!
دکتر حسن دادخواه
(عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز و عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه)
سال نو خورشیدی، همواره با فروردین بهاری و به اعتدال رسیدن طبیعت آغاز می گردد. جشن نوروزی در واقع فصل اعتدال است که در آن جان و بدن انسان در مناسب ترین وضعیت طبیعی خود قرار دارد.
شادمانی در جشن های نوروزی، شادمانی به جهت همنوایی انسان با طبیعت است. طبیعت لباس سبز چشم نواز به تن می بیند و انسان از سرمای زمستانه بیرون می شود و رزق خویش را در دل طبیعت جستجو می کند. بهار، فصل زایش و باروری تمام موجودات زنده است.
بهار اعتدال، فصل حرکت و پویش و جوشش است و فصل دوستی ها و مهرورزی ها و زدودن هر آنچه سردی و تاریکی و ایستایی و دوری از یکدیگر را موجب است.
بهار، فصل جمع بندی و شمارش و بهره ها نیز هست. چه در بعد فردی و چه در بعد جمعی باید به محاسبه رفتارهای خویش بپردازیم و از پروردگار و آفریننده طبیعت، بهروزی و احسن الاحوال را بخواهیم.
بهار، موسم محاسبه و آینده نگری و حرکت در مسیرهای تازه و درس آموزی و پندگیری از کجروی ها و کناره رفتن از تیره روزی هاست. از آتش، گرما و نور و درخشش می خواهیم و از تاریکی ها و سرما و جدا زیستن، دوری می جوییم.
جشن نوروز، وقت بخشش یکدیگر و چشم پوشی از دشمنی های خانوادگی است و شادمانی جمعی و گروهی به همین سبب است.
جشن بهاری، فصل لبخند و چهره گشایی و نوید روزهای خوش و خرم و پرهیز از دغل و دروغ و گزافه است. امیدواری نه به سخنان یاوه که به رفتارهای مهربانانه و دلخوش به راستی و درستی هاست.
با همنوایی و همسویی با اعتدال بهاری، روح و روان خویش را صیقل دهیم و درخشان سازیم و چرک و چروک ها از دل برگیریم.
با مردم، خوشرویی پیشه کنیم و از سخنان خشن و ترس زا دوری گزینیم که باد بهاری، عطر خوش مرامی را به سوغات دارد.
انتهای پیام/
