گروههای مجازی در فراز و نشیبِ برپایی دولت جدید!
حسن دادخواه (عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها)
نویسنده این یادداشت همزمان با شروع بازه انتخابات اخیر ریاست جمهوری، از سوی مدیران چند گروه نوپا، هموند گروههای جدیدی شدم که هدف آنان پرداختن به بحث انتخابات با رویکرد اعتدالی و اصلاح طلبی بود. البته تا پیش از این هم، هموند چند گروه با مشارکت همکاران اعضای هیات علمی و گروه وابسته به حزب متبوع خود بودم.
فشردگی بازه انتخابات زود هنگام، پس از سقوط غمناک بالگرد حامل شادروان رئیسی، موجب گردید تا احزاب و کنشگران اجتماعی و سیاسی برای حضور رقابتی و عادلانه و کمک به بالا بردن مشارکت مردم، پا به عرصه انتخابات بگذارند! بی گمان گروه های دیگری در طیف اصولگرایان نیز به همین اندازه و به همین هدف، فعالیت تازهای را به امید استمرار دولت دلخواه خویش، شروع نمودند!
این یادداشت بر پایه رفتار انتخاباتی هموندان گروههایی که اینجانب عضو آن بودم، فراهم شده است و نشان دهنده خصلت های نیک و نازیبای آنان در فراز و نشیب انتخابات و برپایی دولت آقای دکتر پزشکیان است! که به نوعی برخاسته از اخلاقیات ایرانیان نیز می تواند باشد! که در قالب گام و مرحله ها به ترتیب زیر گزارش می شود!
۱_ ارزیابی دولت شادروان رئیسی، شامل رفتار شناسی ایشان و وزیران دولت وی و نوع عملکرد و حجم کارهای انجام شده و میزان موفقیت و شکست دولت، همراه با نقد و نظر های پراکنده، عمیق یا سطحی!
۲_ موافقان و مخالفان حضور در پای صندوق رای؛ دستههایی به علت عدم کارایی ریاست جمهور و محدود بودن اختیارات وی و وجود موانع جلوی کار ایشان و گروهی با بی اعتبار دانستن رای مردم، مخالفت خویش با رای دادن را اعلام می کردند. موافقان نیز با بسنده کردن به حداقل های نقش ریاست جمهور در ایجاد تغییرات محسوس، دیگران را به رای دادن تشویق می کردند!
۳_ در برخی گروهها، هموندان برای رعایت احتیاط و پنهان نگه داشتن نظرات و جزییات باور سیاسی خویش، از اعلام و بیان صریح اینکه بالاخره رای خواند داد یا خیر و به چه کسی رای خواهند داد، خودداری می کردند!
۴_ بالاخره دسته هایی از مخالفان حضور در انتخابات، در لحظات و روزهای آخر ، با اما و اگر و بیان پیش شرط با منت گذاری بر دوستان خویش، آمدند و به آقای پزشکیان رای دادند! و تعدادی هم پس از برگزاری دوره دوم انتخابات و پیروزی آقای پزشکیان، اعلام کردند که به ایشان رای داده اند!
۵_ جالب است کسانی که اختیارات ریاست جمهوری و به ویژه رئیس جمهور با گرایش اعتدالی و اصلاح طلبی را ناچیز و موانع راه او را بسیار می دانستند، از فردای پیروزی آقای پزشکیان، با ذره بین بلکه تلسکوپ، رفتار ایشان شامل نوع لباس، آرایش ظاهری و برنامه روزانه و شیوه انتخاب وزیران را به باد انتقادهای نرم و گاهی تند گرفتند! و گاهی انجام کارهایی را از ایشان طلب می کردند که از اختیارات وی بیرون بود!
۶- دور از انتظار نبود و نیست که فضای گروههای مجازی همراه با طرح خواسته و پیشنهادهای خارق العاده و ژستهای روشنفکرانه و معترضانه به همه امور و نپذیرفتن واقعیت و طرح انتظارات غریب و عجیب از مقامات کشور باشد! گویی هموندان به نوعی در این زمینه با یکدیگر پیش دستی و رقابت می کنند!
۷- با شروع انتصابات ریاست جمهوری، توجه هموندان گروهها به سوابق و پیشینه تخصصی و اخلاقی منصوبان معطوف گردید. بررسی سن و توانایی های مدیریتی و….. زیر ذره بین قرار گرفت به حدی که اینجانب به یاد ندارم در دورههای پیشین، تا این اندازه هموندان گروههای مجازی بر منصوبان حساسیت نشان دهند! همگان انتظار داشتند که افراد جوان، خوش فکر، دست پاک، تحول خواه، زنان، همراهان با مردم، متعلق به اقوام و ادیان رسمی و…..در لیست منصوبان قرار گیرند!
۸- دستههایی از حامیان آقای پزشکیان، پس از نخستین گروه از انتصابات از سوی ایشان، آرام ارام، دوری و برائت خویش را از وی اعلام کردند! سرد شدن پس از گرم شدن برخی شهروندان و شتاب و کم حوصلگی، آن هم در عرصه حکمرانی که امور به تدریج جلو می رود کاملا هویدا شد!
۹- ناگفته نماند که رفتارهای نازیبا و ناشایست از سوی برخی اصحاب رسانه ها حتی کارگزارانی که در هفته های پایانی مسئولیت خویش بودند، نشان دهنده نوع دیگری از رفتار انتخاباتی است که نیازمند تحلیل اخلاقی و اجتماعی بر رفتار این افراد است! چرا افرادی که خویش را اخلاقمدار و تارک دنیا و دوستدار شهادت و رهرو رئیس جمهور فقید یعنی شادروان رئیسی می دانند، در آخرین روزهای کاری خویش، به اقدامات سودجویانه و خلاف قانون دست بزنند؟!
۱۰- این واقعیت را نمی توان پنهان داشت که در فقدان و نبودن یک نظام حزبی و نبودن شفافیت در مناسبات سیاسی و اقتصادی، هر گونه تغییر در ساختار و فرآیندها و برنامه ها و سیاست های حکمرانی در ایران، با دشواری ها و مقاومت های مخالفان روبرو می شود و حتی رئیس جمهوری که پیروز انتخابات شده است، اختیار تام در نحوه اداره کشور را ندارد! کنش سیاسی و فرآیند تغییر و بهبودی در نظام حکمرانی در کشور ما، همراه با تدریج، آهستگی، انقطاع و بریدگی است و نیازمند شکیبایی سیاسی است!
انتهای پیام/
۱۶ مرداد ۱۴۰۳آخرین بروزرسانی: ۱۶ مرداد ۱۴۰۳
۰ 55 خواندن این مطلب 3 دقیقه زمان میبرد
