احزاب ما چه قدر واقعی هستند؟

احزاب ما چه قدر واقعی هستند؟

محسن صنیعی (عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز و عضو شورای مرکزی انجمن مدرسین دانشگاه‌ها)

در اخبار آمده است که برای انتخاب نخست وزیر آینده انگلیس، ۱۶۰ هزار عضو حزب محافظه کار که حق عضویت پرداخت می کنند، از میان دو کاندیدای نخست وزیری محافظه کار یعنی لیز تراس و ریشی سوناک، لیز تراس را به نخست وزیری آینده انگلیس، انتخاب کردند. نگارنده از این خبر، تمایل ندارد که وارد بررسی متن خبر شود و فقط به دو نکته می پردازد و آن تعداد ۱۶۰ هزار عضو حزب محافظه کار و نیز این که عضو حزب بودن یعنی پرداخت حق عضویت به حزب و بر اساس آن، به بررسی وضعیت احزاب در ایران می پردازد.

۱- طبق اطلاعات موجود از احزاب اصلی انگلیس، حزب محافظه کار دارای ۱۶۰ هزار عضو، حزب کارگر دارای ۵۰۷ هزار عضو، حزب لیبرال دمکرات ۱۰۲ هزار عضو و حزب ملی اسکاتلند دارای ۱۲۰ هزار عضو است. به این ترتیب با احتساب سایر احزاب کوچک دیگر در انگلیس، اسکاتلند ولز و ایرلند شمالی، شاید تعداد اعضای وابسته به احزاب در انگلیس به بیش از یک میلیون نفر می رسد یعنی از هر صد نفر انگلیسی، حدود دو نفر، عضو حقیقی وابسته به احزاب سیاسی هستند که به عنوان عضو حزب، ثبت نام کرده اند و حق عضویت پرداخت می کنند.

۲- حال برای بررسی وضعیت احزاب در ایران باید گفت که واقعا تعداد واقعی اعضای احزاب ما که رسما عضو حزب هستند و حق عضویت پرداخت می کنند، چه قدر است؟

۳- اگر همه احزاب و گروه های اصلاح طلب را در یک حزب، همه احزاب اصولگرا را در یک حزب و به طور کلی مجموعه احزاب کشور را در چند حزب متصور شویم و اگر عضو حزب بودن را پرداخت حق عضویت بدانیم، احزاب ما چه تعداد عضو حقیقی دارند؟ آن چه که می توان دریافت کرد از این شرایط، فاصله بسیار داریم. وضعیت موجود احزاب، نیازمند بررسی و ارزیابی دارد.

۴- چند درصد احزاب ما، بودجه خود را عمدتا از طریق حق عضویت احزاب تامین می کنند؟

۵- مهم تر از موضوع چگونگی عضوگیری احزاب و تامین بودجه احزاب، رسمیت فعالیت احزاب در فعالیت های سیاسی است. آیا احزاب ما دارای آن رسمیت هستند که اگر یک حزب یا ائتلاف احزاب، کاندیدایی را معرفی می کند، همین معرفی به عنوان صلاحیت کاندیدا باشد؟ این معرفی به معنای آن است که حزب یا ائتلاف احزاب، عملکرد بعدی او را تضمین کند. جمهوریت در ساختار جمهوری اسلامی، به معنای آن است که همه الزامات جمهوریت، از جمله رسمیت و آزادی فعالیت گروه ها و احزاب سیاسی و آزادی رسانه ها می بایستی مد نظر قرار می گرفت.

به نقل از: همدلی