جناب پزشکیان، ریاست جمهوری تک‌دوره‌ای نیست/
مراد کاویانی (دانشیار جغرافیای سیاسی دانشگاه خوارزمی و عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها)
هر کسی با هر پایگاه رای‌آوری و حمایتی در مقام ریاست جمهوری قرار گرفته خود را برای دو دوره ریاست جمهوری پیاپی تعریف کرده که در این میان، برنامه‌ریزی برای در اختیار گرفتن شوراها و مجلس در اولویت جهت دهی به مناسبات قدرت در بخش های دموکراتیک نظام جهت همراستاسازی آنها با دولت مستقر قرار داشته است. به گونه ای که در دور دوم ریاست جمهوری همگونی بالایی در بخش ها و ارکان مردم پایه نظام دیده می شود.
دولت چهاردهم در وضعیتی استقرار یافت که به واسطه ناکارامدی نظام و تشدید شکاف ها و بحران های اجتماعی و اقتصادی که با نارضایتی گسترده نیز همراه بود، فرایند کشورداری در عمل به بن بست انجامیده بود. برایند این بن بست در سال های گذشته در قالب کاهش شدید میزان مشارکت در انتخابات، گسترش فسادهای بزرگ مالی، تشدید تورم و افزایش بیکاری و گسترش ناامیدی نسبت به بهبود وضع موجود و تشدید فرار نخبگان و بروز چند ناآرامی گسترده و پرخسارت که با شدت عمل حاکمیت نیز همراه شد، نمود یافته بود. شدت یابی این وضعیت برونداد حاکمیت تفکری با حداقل رای بود که خود را برای دست کم هشت سال تعریف کرده بود.
بر پایه گزارش های منتشر شده سال گذشته بیش از ۹۰ درصد جامعه از وضع وجود ناراضی بودند. طی یک سال گذشته اگر این وضعیت بدتر نشده باشد قطعا بهتر نشده است. به عبارتی آنها نیز که در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کردند جز همان دسته نارضایان از وضعیت حاکم هستند. وضعیتی که کشور را مستعد بروز هر حادثه فراگیر، پیشبینی ناپذیر و غافلگیر کننده ای کرده است. حوادثی که مخرج مشترک همه آنها نارضایتی از وضع موجود و ناامیدی نسبت به اصلاح آن است. وضعیتی ناگواری که بنا بر برخی رخدادهای درون و برون مرزی، طی ماه های آینده ژرفا و گستره بیشتری خواهد یافت و به تشدید نارضایتی ها و ناکارامدی ها خواهد افزود.
دولت چهاردهم در شرایطی استقرار یافت که با چنین سنگلاخی از ناکارامدی و نارضایتی درگیر بود که احتمالا فکر می کرد از پس چنین زمینه و زمانه ای تلخ پرچالشی بر می آید. با خود می اندیشید از طریق تعامل با رهبری از سیاست پرچالش خارجی که امنیت و ثبات کشور در چنبره آن گرفتار آمده خواهد رَست، با خود فکر می کرد در قالب شعار وفاق آن هم در سطح تعامل با همان ارکانی که تفکر امنیت زدای آنها کشور را به این جا رسانده است می توان به حق و عدالت برای ایران دست یافت.
چند ماه است که از استقرار دولت چهاردهم می گذرد وفاق در قالب اِنفاق (بخشش فرصت ها) به رقبا برای کسب رضایت آنان جهت ادامه کار قوه مجریه نمود یافته است. سیاست خارجی به شدت درگیر بحران آفرینی رژیم صهیونیستی شده، تشدید مناسبات با اروپا رو به تنش نهاده، تحریم ها شدت یافته و اف ای تی اف (FATF) به محاق رفته است. نمایندگان مجلسی که نباید وارد حوزه اجرا بشوند میدان داران و تکاوران عرصه انتخاب استانداران شده‌اند و دغدغه شان در حد برکناری محمدجواد ظریف از ریاست مرکز بررسی‌های استراتژیک افت کرده و اساسا مهم نیست که ملت در چه نکبتی گرفتار آمده، شورای شهر پایتخت ام االقرا، عرصه فساد رفقا و ترکتازی جناب شهرداری شده که اساسا صلاحیت شهردار شدن نداشت.
جناب پزشکیان مگر نفرمودید: «نگذاریم ایران روز به روز ناتوان‌تر شود. گردنم را در مقابل حرف‌هایم گرو میگذارم». جناب پزشکیان، طی همین مدت، ایران اگر ناتوان تر نشده باشد باور بفرمایید در نتیجه اقدامات شما تواناتر نشده است، گردن شما زمانی ارزش گروگذاری دارد که در راستای انتظارات مردم و نیازهای جامعه افراشته شود که لازمه آن نیز دور ساختن تصمیمگیران کوته فکری است که نتیجه عملکرد آنها جامعه را به این جا کشانده است بی آنکه پاسخگوی گفتار و کردار خود باشند.
آقای پزشکیان، جامعه به شدت نگران است، شما امید ملت برای رهاندن کشور از بن بست موجود هستید. باور بفرمایید با تداوم این روندها در مقیاس داخلی و خارجی همان اندک رای دهندگانی که برای رای آوردن شما آبرو گرو گذاشتند انگیزه ای برای شرکت در انتخابات شوراها در چند ماه آینده ندارند. با این روند نتیجه انتخابات شوراها و مجلس در دور بعد از هم اکنون قابل پیش بینی است. آقای دکتر ما ایرانی امن و باثبات، با نظامی کارامد در مسیر توسعه، به دور از فساد و مردم سالار می خواهیم. از این رو، شما را برای یک دوره ای نمی خواهیم.
انتهی پیام/
