با شرمندگی باید گفت رقم شهدای ۱۷ شهریور کمتر از شهدای اعلام نشده اعتراضات سال ۹۸ و ۱۴۰۰ و نیز کشته‌های جنبش زن زندگی آزادی بود/
با شرمندگی باید گفت رقم شهدای ۱۷ شهریور کمتر از شهدای اعلام نشده اعتراضات سال ۹۸ و ۱۴۰۰ و نیز کشته‌های جنبش «زن زندگی آزادی» بود/
خاطره دکتر علی محمد حاضری، عضو شورای مرکزی انجمن مدرسین دانشگاه‌ها از واقعه ۱۷شهریور
بنده به اتفاق چند نفر از دوستان که گمانم جناب دکتر اصغر صیفی کار هم در بین آنان بود با دو دستگاه موتور سیکلت از در که به سمت میدان ژاله در حرکت بودیم، گمان نکنم ساعت ۹ شده باشد که موتورها را چند صدمتر قبل قفل کردیم و پیاده عازم شدیم.
هنوز به میدان نرسیده بودیم که با موج مردم در حال فرار مواجه شدیم که فریاد می‌زدند برگردید مردم را به رگبار بستند، البته ما هم از اعلام حکومت نظامی چیزی نمیدانستیم، هنگام فرار در کوچه های فرعی،بعضا درب خانه ها گشوده میشد ولی نوعی قاعده احساس می‌کردیم که در هر خانه بیشتر از چند نفر وارد نشویم و دنبال خانه های بعد باشیم من وچند نفر دیگه زنگ خانه ای را زدیم منتظر باز شدن بودیم.
ناگهان صدای هلی کوپتر و شلیک از بالا آمد، بنده نتوانستم هلی‌کوپتر را ببینم ولی هرلحظه صدای شلیک ها نزدیکتر میشد و ناگهان احساس کردیم از بالا هدف قرار گرفتیم، خوشبختانه بالای سر در آن خانه به رسم قدیم باران گیر سنگی وجود داشت که حدود ۶۰ سانت سقف ایجاد کرده بود و شلیک هوایی به سنگ سقف اصابت کرد و حتی گوشه ای از سنگ شکست و به زمین افتاد ولی خوشبختانه آن سقف مانع اصابت تیر به ما چند نفر شد.
چون درب بازنشد، احتمالا درآن منزل کسی نبود، مسیر را از کوچه ادامه دادیم تا از خیابان دیگری سر درآوردیم، آنجا بود که با موج ماشینهای سواری و وانتهایی مواجه شدیم که بوق زنان در حال حمل زخمی‌ها و بدن های خون آلود بودند،محشری بود، به ترتیب بود خود را به محل پارک موتورها رساندم.
همراهان را گم کرده بودم وقتی حدود ظهر به درکه بازگشتیم شاهدان هرکس ماجرای خود را بگونه ای نقل می‌کرد اما ازجمع ما ظاهرا کسی به میدان و صحنه تیر اندازی نرسیده بود، به رسم معمول سخن از چندین هزار کشته بود که البته براساس آمار رسمی ۸۹ نفر اعلام گردید و بنده در تحقیقی دقیق از آمار پرونده های بنیاد شهید به رقمی بالاتر از ۱۰۷ نفر که احتمالا با احتساب زخمیهای فوت شده بعد از صحنه به این رقم رسیده بود نرسیدم.
با آنکه آن صحنه یکی هولناک‌ترین صحنه های کشتار در رژیم شاه بود ولی با شرمندگی باید گفت رقم شهدا کمتر از شهدای اعلام نشده اعتراضات سال ۹۸ و۱۴۰۰ و نیز کشته‌های جنبش زن زندگی آزادی بود.
انتهای پیام/
