بیاییم برای تحقق دوباره ایران و تکرار خرداد ۷۶، اول از خود بگذریم
چه بسا نظام نیز با صحنه آرایی فعلی حداقل عبرتهای لازم را از اتفاقات چند سال اخیر گرفته باشد و خود را برای تغییر تدریجی آماده کرده باشد/
بیاییم برای تحقق دوباره ایران و تکرار خرداد ۷۶، اول از خود بگذریم/
غلامرضا کیانی (مدرس دانشگاه عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها)
به نام آنکه فرصت ساز خوانند
۱. حادثه دلخراش بالگرد رئیس جمهور فقید، و قبل از آن انتخابات بسیار بیرمق مجلس و به ویژه در کلان شهرها و تهران، دوباره فرصتی استثنایی برای مسابقهای طناب کشی مانند و قدرت نمایی بین مردم و هسته سخت قدرت مستقر ایجاد کرد.
۲. صحنه فعلی انتخابات جدید با پنج نامزد اصولگرای عمدتا با حاشیه در برابر یک نامزد اصلاحطلب یا حداقل شبه اصلاحطلب بیحاشیه، شجاع، پاکدست ، امتحان پس داده، با توان و تجربه اجرایی سطح بالا و داشتن سبد رای بسیار خوب اولیه در میان آذری زبانهای کل کشور، بالقوه می تواند تا حد زیادی دوباره یک دوقطبی اجتماعی شده مشابه سال ۷۶ و ۸۸ را رقم بزند. چه بسا نظام نیز با صحنه آرایی فعلی حداقل عبرتهای لازم را از اتفاقات چند سال اخیر گرفته باشد و خود را برای تغییر تدریجی آماده کرده باشد.
۳. بدیهی است پاشنه آشیل دکتر پزشکیان با همه نقاط قوت فردی و نفوذش در نخبگان تحولطلب و وطن خواه مخالف وضع موجود، شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی بسیار متفاوت کشور نسبت به سالهای ۷۶ و ۸۸ میباشد. تفاوت ناامید کننده ای که شاخص بسیار روشن آن رویگردانی شدید مردم و به ویژه جوانان و به خصوص دختران ایران به وضوح خود را در شبه رفراندوم آخرین انتخابات مجلس و آمار مهاجرت نخبگان و اعتراضات صنفی پی در پی نشان می دهد.
۴. علی رغم آنچه در بند فوق آمده است، هم چنان فرصت خوبی برای ایجاد امید و نشاط برای به صحنه آوردن مخالفین وضع موجود قابل تصور هست.
۵. تحقق خرداد ۷۶ و پیروزی دکتر پزشکیان چه در دور اول و چه در دور دوم، تنها و تنها به مشارکت مردم و تحقق دوباره “هر ایرانی یک ستاد” ممکن هست. این امر نیز جز با فداکاری، کنار گذاشتن اختلافات و به میدان آمدن فوری همه کسانی که دل در گرو عزت ایران دادند و مثل خود دکتر پزشکیان ، آزادگی و نخواستن را سرلوحه زندکی خود قرار داده اند، ممکن هست.
۶. در صورت تحقق موارد فوق، آن بخش از حاکمیت و هسته سخت قدرت که بقای خود را در مقابله با مردم تعریف کرده است، چارهای جز واقع بینی ولو تدریجی و عقبنشینی از مواضع خرد ستیزانه خود و روی آوردن به آشتی ملی و دوری گزینی از ماجرا جویی در فضای بین المللی ندارد. بنابراین بیاییم برای تحقق دوباره ایران و تکرار خرداد ۷۶، اول از خود بگذریم و بیتوقع شخصی لحظهای را برای یارگیری از میان مردم و به ویژه جوانان از دست ندهیم. این کار قطعا بسیار سخت ولی قطعا شدنی هست.
منتظر ستادهای رسمی و ابلاغ و تعارف شدن و….. هم نباشیم. ایران زخم خورده امروز به تلاش سر از پا نشناسانه همه فرزندان خود فارغ از قومیت، جنسیت، تحصیلات، طبقه اچتماعی، شرایط معیشتی و …… …… به شدت نیازمند هست. آیا ندای یاری خواهی مام میهن را در حداقل زمان و با حداکثر توان میشنویم؟؟
چنین باد
بیستم خرداد ۱۴۰۳
