یگانه متحد استراتژیک و دائمی حاکمیت و نظام، مردم هستند/
اولین گام اعلام عفو عمومی و آزادی زندانیان سیاسی و رفع حصر است/
حزب توسعه ملی در خصوص اتفاقات اخیر منطقه و فروپاشی حکومت سوریه و بشار اسد، بیانیهای صادر کرد. متن این بیانیه به شرح زیر است:
“به نام خدا”
در پی تحولات اخیر لبنان و تغییر معادلات سیاسی و نظامی در این کشور، رژیم حاکم بر سوریه با پیشروی برق آسای مخالفان مسلح سرنگون شد و به این ترتیب یک بار دیگر ثابت شد که لبنان قلب خاورمیانه و کانون تحولات منطقه است.
واکنش منفعلانه روسیه، حمایت ترکیه و کشورهای اروپایی از پیشروی نیروهای مخالف حکومت سوریه، موضع سکوت آمریکا، رفتار و نقشه عملیات نظامی مخالفان که بدون تعرض به طرطوس و لاذقیه (قرارگاه نیروهای روسی و منطقه علوینشین)، باقی ماندن نخست وزیر سوریه و همکاری مخالفان فاتح دمشق با وی برای حفظ نظام بوروکراتیک سوریه و مهمتر از همه کمترین میزان مقاومت از سوی ارتش سوریه در برابر پیشروی مخالفان، همگی از توافقات پیشینی قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای بر سرنگونی حکومت سوریه در چارچوب شکل گیری خاورمیانه جدید حکایت دارد.
متقابلاً اظهار نظر مسئولان کشور طی هفتههای اخیر در مورد تحولات منطقه بیانگر آن است که ایران حتی توسط دوستان و همسایگان خود از جمله ترکیه و روسیه از این توافقات اطلاع نیافته و عملاً در برابر عمل انجام شده قرار گرفته است. این در حالی است که با پایان یافتن تجاوز اسرائیل علیه لبنان و وارد آمدن ضربات سخت بر حزب الله که به عقب نشینی این حزب تا پشت نهر لیتانی انجامید، می شد حدس زد که منطقه آبستن تحولاتی بیش از اینهاست.
اکنون چنان که پیش از این بارها تأکید کرده ایم، دیگر تردیدی نیست که خاورمیانه در حال پوست انداختن است. اگر چه تحولات اخیر سوریه نسبت به احتمالات مختلفی گشوده است؛ اما به نظر می رسد اراده بین المللی پایان دادن به نقش آفرینی نیروهای نظامی غیر دولتی در منطقه خاورمیانه است. این پروژه در لبنان در حال انجام است.
در سوریه نیز چه جناح های کرد و سنی و علوی بتوانند بر سر تشکیل یک دولت ملی به توافق برسند و چه این کشور به سه بخش تقسیم شود، یک نکته مسلم است و آن این که این کشور دیگر دروازه کمک به نیروهای متحد ایران در لبنان نخواهد بود. بنابراین تا آن جا که به ایران مربوط است اولاً راهبرد منطقه ای تشکیل جبهه مقاومت با تکیه بر نیروهای غیر دولتی به بنبست رسیده است؛ ثانیاً مؤلفههای لازم جهت درک سمت و سوی تحولات آینده منطقه و ضرورت اتخاذ تصمیمات راهبردی جدید و تعریف جایگاه خود در نقشه آینده خاورمیانه بر مبنای مصالح کشور، از هم اکنون کاملاً روشن است.
ما پیش از این طی بیانیه های مختلف انتقادات خود را نسبت راهبرد منطقهای جمهوری اسلامی ایران که آسیب ها و زیان های آن به مراتب بیش از منافعش برای کشور است، بیان کرده ایم و ضرورتی به تکرار آن نمی بینیم، مهم این است اکنون که نه بر اساس یک انتخاب بلکه به حکم ضرورت ها و واقعیت های خارجی ناگزیر از تجدید نظر هستیم، با درک واقعیات موجود و آگاهی از توان و ظرفیت های ملی، راهبردی برگزیده شود که متضمن بیشترین منافع و مصالح برای ملت باشد.
به نظر ما چنین راهبردی بر یک مبنای بنیادین استوار است و آن جستجوی مؤلفههای قدرت ملی در داخل و از طریق افزایش سرمایه اجتماعی و تقویت انسجام و وحدت ملی است. اگر بشار اسد باور کرده بود بدون مردم نمی شود حکومت کرد، کشورش را سال ها گرفتار جنگ داخلی نمیکرد و اکنون همچنان در قدرت باقی بود. مهمترین عامل قدرت و ثبات جمهوری اسلامی سرمایه اجتماعی آن است که متأسفانه طی دو دهه اخیر رو به کاهش نهاده است.
باید بپذیریم یگانه متحد استراتژیک و دائمی حاکمیت و نظام، مردم هستند و به پشتوانه این سرمایه است که می توان بر همه مشکلات فائق آمد. تجربه انتخاب استاندار بلوچ و در پی آن سفر ریاست جمهوری به استان سیستان و بلوچستان، در کادری محدود به روشنی نشان داد در صورت روی آوردن به ملت و پذیرش مشارکت همه قومیت ها و مذاهب و اقشار جامعه در اداره کشور، بازسازی سرمایه اجتماعی از دست رفته امری امکانپذیر است.
آشتی ملی و دست شستن از رویکرد امنیتی در روابط میان حاکمیت و ملت در حوزههای سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و در اولین گام اعلام عفو عمومی و آزادی زندانیان سیاسی و رفع حصر، علاوه بر خلق سرمایه اجتماعی و افزایش اعتماد عمومی، بسترهای رشد و توسعه را با استفاده از ظرفیتهای بیپایان ملی فراهم می آورد.
در حوزه سیاست خارجی، با تحولات اخیر در لبنان و سقوط رژیم سوریه چنان که گفتیم نقشه خاورمیانه در حال تغییر است. رقبای منطقه ای ایران میکوشند، در این تغییر سهیم باشند و نقش و رنگ خود را به نقشه خاورمیانه جدید بزنند.
انتهای پیام/
