انتخابات، فقط انتخاب نمایندگان است!
حسن دادخواه «عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها)
به رغم آنکه صاحبان تریبون های عمومی، در توصیه‌های خویش، نیروهای تاثیرگذار جامعه را از دو قطبی کردن جامعه بر حذر می دارند، با این وجود، آنان خویش، در فصول « انتخابات» و با بهره گیری از بازتاب گسترده تریبون های عمومی، عملا به دو قطبی شدن جامعه و مخالف و موافق شدن و دوپارگی میان اقشار جامعه دامن می زنند!
برای نمونه، انتخاب اعضای مجلس شورای اسلامی یا اعضای مجلس خبرگان یا انتخاب ریاست جمهوری، تنها و تنها، مشارکت و شرکت در انتخاب اعضای یک قوه از قوای سه گانه کشور و یا انتخاب رئیس دولت و رئیس جمهور است و البته حضور رای دهندگان، بطور طبیعی و آگاهانه هر چه بیشتر باشد، بهتر است. با این استدلال که حضور و مشارکت مردم و رای دهندگان در واقع استفاده آنان از حقی است که قانون برای ایشان به رسمیت شناخته است و آنان در استفاده یا عدم استفاده از این حق، مختار هستند.
دستگاه‌های تبلیغاتی حکومت به جای آنکه برای احزاب کشور فرصتی فراهم بیاورند تا در سراسر سال با برنامه سازی و ارائه آموزش‌های حرفه‌ای، به بالابردن میزان سواد و آگاهی‌های سیاسی و اجتماعی و بلکه دانش حقوقی شهروندان و مردم و ملت، کمک کنند، متاسفانه فقط در فصول انتخابات، ملاحظه می شود که دستگاه های تبلیغاتی دولت و حکومت و افراد داخل در ساختار رسمی و اجرایی کشور، با پیوند زدن حضور در «انتخابات»، با دین و دینداری افراد و گره زدن میان شرکت در انتخابات و پشتیبانی از کلیت نظام و رژیم حکمرانی، می‌کوشند با توسل به ترغیب و تحریک احساسات مذهبی مردم، آنان را به پای صندوق رای و مشارکت در انتخابات تشویق کنند و وادار نمایند!
تأسف بار این که، همین دعوت و ترغیب و تحریک نیز با تکنیک‌های جذاب و زیبا و عمیق و همراه با توجیهات معقول انجام نمی‌گیرد و بعضا انواع و اقسام تریبون‌ها و رده ها و سطوح افراد مسئول، با بیان جملاتی بعضا غیر عقلایی و شگرف، مامور دعوت از مردم برای مشارکت در انتخابات، با تکرار جملات کلیشه ای و مکررات ملال اور، می شوند! و این‌گونه، عملا فرآیند عادی اجرای یک انتخابات ساده، به کارزاری برای تایید اصل نظام جمهوری اسلامی تبدیل می‌شود. بر این پایه، یک رخداد سیاسی که می تواند همراه با شکوه و شادی آور باشد به میدان رقابت سفید و سیاه میان مردم تبدیل می گردد
.
به نظر می‌رسد که برای تشویق و ترغیب مردم به مشارکت هر چه بیشتر در انتخابات(ها)، راهکارهای بنیادین، عقلایی و ژرف‌تری وجود دارد بدون آنکه به احساسات دینی و ملی و میهنی مردم متوسل شود. دسته‌ای از راهکارها به قرار زیر است:
۱_ فراهم آوردن زمینه‌های روحی و روانی و معنوی برای مشتاق شدن نیروهای توانا و دانا و شایسته و دلسوز به عضویت در مجلس شورای اسلامی، شوراهای شهر و مجلس خبرگان.
۲_ احترام به حقوق قانونی نمایندگان مجلس شورای اسلامی در تصویب قوانین و عمل به وظیفه قانونگذاری و نظارتی خویش.
۳_ تصویب قوانین متناسب و مناسب با حقوق مردم و تامین کننده آزادی فردی و اجتماعی شهروندان و برخاسته از میل و خواست و رضایت آنان.
۴- محسوس بودن نقش قوه مقننه در بهبودی بخشیدن به وضع عمومی و معیشتی و رفاه مردم.
انتهای پیام/
