
جنگ و چیدمان درست خودی و غیر خودی/
مهدی قمشی (استاد دانشگاه شهید چمران اهواز)
جنگ با همه بدی هایش امّا این خاصیت را داشت که خیلیها را به مرز تصمیم سخت کشاند و شیرازه اصلی نهان بسیاری را بوضوح آشکار کرد. سره از ناسره، خادم از خائن، خیرخواه از بدخواه، مدافع کشور از طرفدار دشمن، بخوبی از هم تفکیک شده و شناخته شدند.
چه بسیار متوهمانی که برای دوستداران این مرز بوم که در جبهه رقبای سیاسی خویش قرار داشتند به راحتی اتهامات همراهی با دشمن و یا نفوذی و یا ضدانقلاب و یا … خلق کردند و چه دستگاههایی و نهادهایی بودند که حتی به همین نام و اتهام برای عدهای پرونده ساختند و به ناحق افرادی را به محبس و حصر فرستادند. تمرکز شده بود بر دلسوزانی که دل در گرو این مرز و بوم امّا زبانی گزنده دارند.
از خیر و خاصیت چاپلوسی و مجیزگویی حاکمان و طی طریق پایههای ترقی دنیوی دست شستهاند و به صلاح مردم و برکت نقد و صواب نهی از منکر حاکمان روی آوردهاند. غافل از آنکه دشمن اصلی با فراغ بال و در کنار گوشمان لانه کرده و خانههای تیمی خود را نه از میان منتقدان شفاف بلکه از میان افرادی ظاهراً بیحاشیه انتخاب کرد و به انواع و اقسام ابزارهای جاسوسی و سلاحهای مختلف از پهپاد گرفته تا اسلحه گرم و بمبهای خانمان برانداز تجهیز کرده و منتظر فرصت مناسب است.
در حالی که عدهای به نام خدمت، مشغول خط و خط کشی و ایجاد مرزهای ساختگی خودی و غیر خودیِ تنگ و ترش، ساخته ذهن خود و نصب دوربینهای کنترل حجاب و پرونده سازی برای اتهامات موهومی و تنگ کردن فضای سیاسی و اجتماعی کشور بودند دشمن اصلی در آنی از لانه کثیف خویش خارج شد و همه سرمایههای اصلی کشور از فرماندهان ارشد نظامی و دانشمندان هستهای را به همراه عده زیادی از مردم عادی به خاک و خون کشیده و به شهادت رساند و برای ادامه تعبیر خواب خویش، ایجاد آشوب و تجزیه کشور را در دستور کار خویش قرار داده و بشدت در پی نابودی زیرساختهای کشور است و متاسفانه شد آنچه نمیباید می شد و کشور به جنگی کشانده شد که از جهان مدعی عدالت خواهی و مدنیّت انتظار نداشت.
نگارنده هر چند از اساس با تعریف خودی و غیر خودی در حکومت داری مخالف بوده و آن را مغایر با حقوق شهروندی و حکمرانی خوب و قانون اساسی می دانسته و با مرز کشی های عده ای نادان که با این حربه سعی در تنگتر کردن محدوده خودی ها داشتند و یا آنانی که با این بهانه های واهی سعی در حذف این و آن داشتند، از اساس مخالف بوده به طوری که بکار گیری این لفظ را خوشایند ندانسته و بلکه از آن نفرت داشته، فکر نمیکرد روزی برسد که این مرز کشی به شکلی دیگر برایش معنی و مفهوم شود و قابل پذیرش گردد و عدهای به اصطلاح هم وطن پیدا شوند که حمله ناجوانمردانه و شوم و جنایتکارانه اسرائیل کودک کش و غاصب به کشور عزیزمان ایران را توجیه نموده و با امریکا و اسرائیل هم آوا شوند. پس با همه نفرتی که از تعریف مرزهای خودی و غیر خودی ناثواب تراشید شده توسط عدهای جاهل خون به دل دارم امّا اکنون چیدمان درست آن را بین “وطن فروشان حامی دخالت خارجی کشورهای بدنام” و “حامیان حفظ یکپارچگی مام میهن و ایستادگی در مقابل تجاوز به این کیان” ، بخوبی پذیرفته ام.
چه کسی فکر می کرد یک عده هم وطن و هم زبان در قالب جاسوس یا حامی دشمن خونی این مرز و بوم، پیدا شوند و با وی این چنین هم داستان و هم تیم شوند و برای خون های به ناحق ریخته شده هم وطنانشان کف و هورا بکشند و دشمن را به تجاوز بیشتر تشویق نمایند و یا به وی گرا دهند.
ما با همه گلایه هایی که از حکمرانی کشور داریم، با همه ناراحتی هایی که از برخوردهای ناشایست با مردم داریم، با همه گلایه هایی که از حذف خادمین و دلسوزان کشور داریم امّا یقیناً دخالت خارجی و خصوصاً کشورهای بد نام را سزاوار کشور و مردم بزرگ و خردمند ایران نمی دانیم.
به خوبی می دانیم که دخالت خارجی برایمان خوشبختی نمی آورد و این دخالت ها، کشور بزرگ و پر افتخار ما را نابود خواهد کرد و سرنوشتی بجز بدبختی برای کشور عزیزمان نخواهد داشت. مردم ایران، خود این انقلاب را به نتیجه رساندند و هر کجی که در آن احساس می کنند، خود با درایت و به دست خویش اصلاح خواهند کرد.
هر چه در باب ننگ این حمله بگویم کم است امّا چه خوب این حمله ما را در باز تعریف مرز درست خودی و غیر خودی رهنمون کرد و ایرانیان وطن دوست واقعی را از به ظاهر ایرانیان دشمن وطن تفکیک نمود. فهمیدیم که خط کشی های گذشته چقدر اشتباه بوده اند، فهمیدیم که چقدر ما از جاسوسان اصلی دشمن غافل بودهایم، فهمیدیم که دشمن به عده ای در بین خودمان دل خوش کرده است که اتفاقاً از چشم دستگاههای اطلاعاتی تا کنون پنهان بوده اند، فهمیدیم که کشورهای دوست و دشمن واقعی ما که هستند، فهمیدیم که بهترین سرمایه کشور همین سرمایه اجتماعی مردم ماست که مدتها از آن غفلت شده. فهمیدیم که اکثریت مردم عزیز ایران بخوبی و بموقع تصمیم درست را می گیرند. و امیدواریم که این یافته ها فراموش نشوند و در آینده برای اداره بهتر کشور عزیزمان بکار آیند.
این جنگ انشاالله با سر بلندی کشور تمام خواهد شد و ما این کشور را دوباره می سازیم امّا اجازه نمی دهیم ننگ دخالت و تسلط خارجی بر پیشانی این ملت بزرگ نشانده شود.
کلام آخر نگارنده آنکه لباس رزم زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران هنوز به یادگار باقی مانده است و هر چند توان جوانی ممکن است کمتر شده باشد امّا آماده است تا مجدداً پوشیده شده و در دفاع از کیان کشور، خودی نشان دهد.
انتهای پیام