تحلیلسیاسی

مذاکره، امری ایدئولوژیک نیست

■ مذاکره، امری ایدئولوژیک نیست/

■ مذاکره، کم‌هزینه‌ترین راهکار تامین منافع ملی است/

■ طرفداران مذاکره افرادی مرعوب نیستند/

تجربه چهاردهه سیاست خارجی تنش زا، باعث عقب‌ماندگی وحشتناک کشورمان است/

*بیانیه اعلام مواضع «مجمع ایثارگران» دربارۀ مذاکره با آمریکا*

اول، عزم جدی اداره کشور بر اساس قانون، کاهش محسوس شکاف دولت- ملت و بازگرداندن اعتماد عمومی به حاکمیت و دولتمردان، مبارزه با مفاسد اقتصادی، ویژه خواری و رانت و تخصیص منابع در مسیر توسعه کشور.
دوم، خلاصی از تحریم ها از طریق عادی سازی روابط با جهان، مذاکره مستقیم و بلاواسطه با آمریکا و بهره جستن از فرصت های بین المللی و جذب سرمایه های خارجی.

درباره مولفه اول سخن بسیار گفته شده است ولی سوگمندانه باید اعتراف کرد در حاکمیت گوش شنوایی برای این نصحیت های مشفقانه نبوده و آن را جدی نگرفته و کشور همچنان غرق در گرداب مفاسد اقتصادی، اجتماعی و منجلاب رانت‌خواری و سوء استفاده های کلان توسط باندهای قدرت است.

مولفه دوم اما، امروز به مطالبه‌ای در سطح ملی ارتقا یافته و همگان بر این معترفند که تجربه چهل و چند ساله سیاست خارجی تنش زا مهمترین دلیل در عقب ماندگی وحشتناک کشور در مقایسه با کشورهای پیرامونی است. اکثر این کشورها در مقایسه با ایران، از قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در فاصله ای بسیار زیاد از نقطه نظر حجم اقتصاد، رفاه مردم، آموزش و بهداشت و توسعه یافتگی قرار داشتند.

اکنون با پیروزی مجدد دونالد ترامپ در انتخابات آمریکا، نگرانی ها در مورد وخیم تر شدن شرایط کشور به سرعت در حال گسترش است. مهاجرت جمعی نخبگان، کاهش روزانه ارزش پول ملی، تورم افسار گسیخته و فقیرتر شدن اقشار مختلف ملت و … ، موضوعاتی است که باید خواب را از چشم حاکمیت برباید تا برای نجات کشور چاره ای بیندیشند.

در شرایطی که مردم و علی الخصوص نخبگان بر این نکته معترفند که کشور نیازمند “سیاست خارجی متوازن” و اتخاذ راهبردی مبتنی بر منافع ملی در روابط با همه کشورهای تاثیرگذار همینطور مشمول ایالات متحده آمریکا است؛ متاسفانه “ارزشی کردن مذاکره با آمریکا” تلاش ها برای تصحیح روند سیاست خارجی را با بن بست مواجه کرده و کشور را از انتخاب تعامل بر اساس منافع محروم و عملا به دو کشور شرقی محدود کرده است.

این سوال و مطالبه که بر اساس کدام اصل قانون اساسی و یا برخاسته از کدام اصل قرآن و یا سیره ائمه نمی‌توان با کشوری مذاکره کرد که به اعتراف همه دست اندرکاران مسبب اصلی همه تحریم هایی است که کشور را در حالت بلاتکلیف و بی عملی محض قرار داده و مسیرهای منتهی به بهبود معیشت و رفاه مردم و توسعه کشور را مسدود کرده است.

تردید نباید کرد که برون رفت از این وضعیت در گرو سپردن کار به دست سیاستمداران با کفایت و به کار گیری دیپلماسی براساس راهبرد “دستیابی به تفاهمی با محوریت منافع ملی” با کشوری است که متاسفانه باز شدن گره کور تحریم در دستان او قرار دارد.

باید بپذیریم که مذاکره:

■ *امری ایدئولوژیک نیست*
■ *حتی در شرایط مخاصمه نیز کشورها گفتگو و مذاکره را برای جلوگیری از فجایع جنگ ترجیح می دهند*
■ *طرفداران مذاکره افرادی مرعوب نیستند*

تردیدی نیست که در شرایط و مسائل کنونی، تصور دستیابی به توافق با آمریکا در پرتو اختلافات دوجانبه دور از واقع‌بینی است، با وجود این، دنیای سیاست هیچ‌وقت سیاه و سفید نیست و حتی در سخت‌ترین شرایط نیز خردمندانه آنستکه درهای دیپلماسی همچنان باز نگاه داشته شود. چرا که دیپلماسی کارآمدترین ابزار برای پیشبرد منافع کشور است و در این راستا هیچ کشوری (البته روشن است به جز اسرائیل) را نباید مستثنی کرد.

از منظر تاریخی همسویی منافع ایران و آمریکا در طول سال‌های گذشته در بحران‌هایی مانند افغانستان و عراق و همکاری‌های دو کشور در رهایی از رژیم منحط طالبان و دیکتاتوری صدام رقم زده شد.

مجمع ایثارگران متشکل از اعضایی است که امتحان خود را در سخت ترین شرایط کشور به منصه ظهور رسانده و اکنون نیز دغدغه کشور و شرایط وخیم اقتصادی مردم را وجهه همت خود قرار داده اند، با نظر داشت موارد فوق و در شرایطی که به رغم عدم خرسندی رژیم صهیونیستی که همواره خواستار رویارویی نظامی آمریکا با ایران بوده است، ترامپ رویکرد پرهیز از جنگ و راهبرد دیپلماسی با ایران را در پیش گرفته و علائم نسبتا روشنی نیز در این زمینه ابراز کرده است.

درنتیجه ضروری است ایران با اجماع سازی در داخل و حمایت افکار عمومی از رویکرد دیپلماسی و مذاکره استقبال نماید و از نقش آفرینی جنگ طلبان داخل حاکمیت آمریکا و رژیم صهیونیستی ممانعت به عمل آورد.
حزب مجمع ایثارگران
۱۴۰۳/۱۱/۰۹

خبرهای مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا