نماز در کرملین
نماز در کرملین
دکتر حسن دادخواه
(عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز و عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه)
در کلاسهای قران در دوران نوجوانی آموختم که ادای نماز در سروقت بهترین کارها نزد خداست زیرا نشان دهنده میزان بالای عشق نمازگزار به معبود و پایبندی او به زمان است. به روشنی میدیدیم که در رفتار پدران و دیگر افراد بزرگتر و سنتی نیز ادای نماز در سروقت به صورت یک عادت بلکه امری واجب درآمده بود. هنوز هم پس از گرفتار شدن به انواع نیازمندیهای زندگانی در عصر حاضر و بیرون رفتن زمان انجام بسیاری از کارهای روزانه از اختیار ما بسیاری از افراد همچنان مقید به خواندن نماز در سروقت هستند.
اما ادای نماز سروقت از سوی رییس جمهور و انتشار تصویر آن میتواند دربردارنده و گویای مفاهیمی باشد که قابل بررسی است و نشان از عمق اندیشه و اولویتها و چشم اندازها و درک نیازهای کشور و مردم از سوی عالی ترین مقام اجرایی است چه جناب آقای رییسی باشد چه جنابان اقایان روحانی یا احمدی نژاد یا رییس دولت اصلاحات!
به هر حال تصویر ادای نماز در کرملین از مفاهیم و پیام ها و گزاره های زیر بیرون نیست.
۱_ دینداری و خداپرستی بر فلسفه مادیگری مارکسیسم پیروز شد و کاخ بزرگ و با شکوه پادشاهان و روسای جمهور شوروی کمونیستی تسلیم نماز و پروردگار یگانه شد.
۲_ در کشور کنونی روسیه همه ادیان و مذاهب آزاد است چنانکه حتی در کاخ ریاست جمهوری نیز یک مسلمان میتواند نماز بخواند.
۳_ پایبندی و عشق رییس جمهور ایران به ادای نماز میزبان را غافلگیر کرد چنانچه از قبل محلی را برای ادای نماز ایشان درنظر نگرفته بودند.
۴- ماموریت خطیر رییس جمهور و شکوه و زیبایی کاخ ذهن و ضمیر رییس جمهور ایران را از ادای نماز در سر وقت بازنداشت.
۵_ ارتباط دو کشور ایران و روسیه چنان نزدیک و عاطفی است که مهمان ایرانی به راحتی و طیب خاطر در کاخ احساس آرامش می کند.
۶- به رغم اهمیت و حساسیت ماموریت رییس جمهور ایران اما و اما نماز به عنوان نماد دینداری برای ایرانیان مهمترین موضوع است.
در هر حال آنچه برای ایران و ایرانیان و فرزندان آینده ایران در سفر رییس جمهور محترم جناب آقای رییسی مهم به نظر میرسد این است که روابط ایران با همسایگان و کشورهای قاره آسیا بلکه همه کشورها باید بر اساس تامین منافع بلند مدت برای ایران و ایرانیان باشد و عقد پیمانهای اقتصادی و نظامی باید تامین کننده نیازها و بر اساس برنامه استراتژیک و خردورزانه باشد چنانچه این روابط بتواند توازن سیاست خارجی ایران را در بهره گیری از مزیت همه کشورها با ارزانترین قیمت و بهرهدهی به طرف مقابل با سودمندترین معامله برقرار کند.
انتهای پیام/